Ik las deze ochtend in de
krant dat de ex-directrice van de daklozenorganisatie Samusocial een
ontslagpremie van E 280.000 eist.
Eventjes recapituleren: Deze
socialistische graaimadame had zichzelf behoorlijk verrijkt met geld dat voor
de daklozen bestemd was. Nadat dit jarenlange schandaal in de openbaarheid
kwam, werd zij, overdekt met pek en veren, de grabbellaan uitgestuurd.
Opgeruimd staat netjes, dachten de Belgen. Maar blijkbaar vinden zulke
verdorven sujetten schaamteloos een advocaatje, die zonder rode kaakjes een
graantje van een eventuele ontslagpremie willen meepikken. De schaamte voorbij…
Even straf vond ik het
artikeltje in de krant over Mayeur.
U weet wel, deze PS ex
burgemeester van Brussel, die samen met de gewezen Samusocial directrice
allerlei fictieve vergaderingen bijeenfantaseerde en er zich rijkelijk voor
liet betalen. Deze Mayeur opent een eigen consultancybureau met als
hoofdactiviteit ‘financieel beheer en
analyses’. Zou U door zo’n leugenbeest uw geldstromen willen laten analyseren? Wie weet wat voor fantoombedragen U mag
ophoesten! Tenzij U natuurlijk zelf niet helemaal recht in de poenschoenen
staat en U bewust zo’n jokkebrok opzoekt om de centjes onder de belastingsradar
te houden.
En dan hebben we nog die
Gentse ex bankdirecteur Piqueur, die grote sier hield met het kapitaal van zijn
nietsvermoedende Optima bank spaarders. Hij zou, volgens de rechtbank, 20
miljoen euro, waarmee hij destijds akkoord was als garantiestelling, van zijn
persoonlijk vermogen aan de failliete bank moeten terugstorten. Hij reageerde
heel teleurgesteld. Hij betwijfelt, zonder ook maar iets van plaatsvervangende
schaamte, dat hij zijn eigen appeltje voor de dorst ook maar ooit zal
terugstorten…
Maar de kers op de
graaicultuur- taart kwam toch van onze noorderburen. Plots stond er in de krant
dat de topman van de ING bank, Ralph Hamers, een salarisverhoging van 50
procent kreeg. Hij bleek volgens de gangbare normen heel erg onderbetaald te
zijn in vergelijking met andere banktopmannen. Van zo’n luttele 2 miljoen euro,
zou zijn loon eventjes tot 3 miljoen euro opgetrokken worden. Het was zelfs schandaalnieuws op alle
Belgische journaals. Hoe gaat dat dan in zijn werk? Stond de ING Hamers dan
tussen zijn bankiersvriendjes op het green van de golfclub een balletje te
slaan en kwamen dan de verhaaltjes los? Zei één van zijn golfmakkers dan tussen
neus en lippen, dat hij straks na het partijtje niet kon nablijven, omdat zijn
dochter 18 werd. Dat hij de 350 genodigden niet mocht laten wachten. Dat hij
aan zijn echtgenote beloofd had om nog langs de Porche-boer te gaan en dat hij
het roze cadeautje voor zijn jarige dochter eigenhandig moest voorrijden. En ach, dat hij toch ergens met die
bonusmiljoenen moest blijven. Luisterde Hamers ademloos naar de verhalen van
zijn andere golfgabber, die hem vertelde dat zijn vrouw de vakanties in hun
Toscaanse wijnkasteel meer dan beu was. Dat hij volgende week eventjes naar
Malaga overwipte om er een villaatje te kopen, omdat hij toch ergens die gratificatiemiljoentjes
aan moest uitgeven. Vond die ING topman plots dat hij heel sterk
ondergewaardeerd was?
Hoe begint men aan zo’n
onderhandeling? Hamert Hamers telkens, bij elke bestuursvergadering, op dit
feit? Legt hij uit, dat hij datzelfde jaar zo’n 1000 administratieve ING
krachten buiten gekegeld heeft en dat dit een flinke slok op de loonsborrel
scheelt. Dat hij er misschien nog een honderdtal gaat uitflikkeren, want dat de
simpele spaarder via internetbankieren toch alles zelf doet en hiervoor zelfs
nog wat aan de bank betaalt. Dat er dan misschien voor hem nog wel ergens een
salarisverhoging inzit? Bespreekt de Raad van Bestuur dan een mogelijke
aanpassing van de gebruikelijke 2 procent? En wie laat dan het bommetje vallen
dat de topman wel 50 procent aanvulling zou verdienen? Hamers zelf? Enfin bravo voor de Nederlanders. Door de
publieke, maatschappelijke en politieke reacties in allerlei kranten, op
Facebook en op Twitter, heeft men dan toch beslist om Ralphje zijn huidige loon
niet met de helft op te trekken. Hij mocht op het aambeeld hameren zoveel hij
wou. De ING aandeelhoudersbeslissing kwam zelfs op de Vlaamse televisiezenders
en werd door licht smalende nieuwsankers voorgelezen. Als zulk graaischandaal
door onze noorderburen de kop ingedrukt wordt, moeten de Belgen hier dan geen
lesjes uit leren?
Ik kan me voorstellen hoe
bedrukt deze ouderwetse graaitopman zich gevoeld moet hebben, toen hij ’s
avonds thuiskwam. Rukte hij, vol woede, de brochure over de Venetiaanse
pallazio’s en de Toscaanse wijnkastelen uit de handen van zijn echtgenote?
Belde hij, vol nijd, naar de Malaga projectontwikkelaar om zijn planning op
hold te zetten en verscheurde hij de 450 uitnodigingen voor de viering van zijn
riante opslagje…
De schaamte voorbij..
Ik stel voor, dat wij bij al
deze schaamteloze graaidieven, vermits het toch een hype is, de wangetjes diep
purperrood tatoeëren. Voor het leven getekend met een schaamblos!
Sim, met schamel pensioentje
na 40 jaar werken. Edegem 20/3/2018