Het
was 45 graden in de Belgische schaduw. We lagen voor pampus in de tuin. In mijn
hoofd was ik deze column al aan het componeren. Ik wilde schrijven over hoe de toegang
van onze zwembaden, recreatiegebieden en festivals meer en meer op de
luchtvaartcontroles begonnen te gelijken. Hoe nieuwe Belgen nog steeds niet
wilden begrijpen dat het reglementregeltje “ niet zwemmen in een zwemshort” ook
voor hen van toepassing was. Dat het een zwemslip moest zijn en geen slinkse
poging om in je onderbroek van de wipplank te duiken. Ik begrijp wel een beetje
de boosheid als je zag dat enkele meters verder twee volledig ingepakte
boerkinilijven in het zwembad spartelden. Twee vrouwen die zich in deze hitte,
zwetend als een otter, onder hun zwarte bedekkende tenten tot aan het zwembad
gesjokt hadden. Terwijl ik de ijsklontjes nog eens ronddraaide in mijn koel
drankje, dacht ik ook aan de verontwaardiging van die ouders toen bleek dat hun
dochtertjes door een paar frustratiehaantjes betast waren en uitgemaakt werden
voor hoeren. Hoe een viertal toekomstige miniboefjes de meisjes in de
ontluikende borstjes geknepen hadden en met hun zwembadnatte vingers de
bikinibroekjes naar beneden getrokken hadden. Moest dit bij mijn kleindochter
gebeuren dan zou men met de stoom die uit mijn oren kwam het ganse
zwembadwater kunnen verwarmen. De politie werd erbij gehaald en de
minderjarige verkrachtertjes in spé werden op heterdaad betrapt. Om geen enkele
bevolkingsgroep te schofferen, haastte de media zich om heel duidelijk te
stellen dat het hier om rasechte Belgen ging.
De ouders van Abdullah G, Mohammed T, Faisal O en Ali S reageerden
geschokt en waren ervan overtuigd dat hun zoontjes zulke onterende dingen nooit
zouden doen noch roepen. Het was niet een alleenstaand feit want tijdens de
Belgische hittegolf had elk zwemparadijs met dezelfde problematiek te maken.
Het lag dus duidelijk niet aan de opklimmende temperatuur maar aan de
neergaande opvoeding.
In
Duitsland verkrachtten vijf Bulgaarse en Roemeense minderjarigen een vrouw. De
boefjes waren tussen de 12 en de 14 jaar!
Ook hier beweerden de ‘ouders’ dat hun legsel dit onmogelijk gedaan kon
hebben, want dat ze op dat uur gezellig naast hun op de sofa zaten, naar de
televisie keken en thee dronken. Wanneer gaat men die moeders en vaders eens
mee veroordelen voor hun laksheid aan opvoeding?
Ik
wilde net mijn vingers in de azijn dompelen om deze column te typen en de
laksheid aan het respect voor elkaar en het uitblijven van het daadwerkelijke
integreren van bepaalde bevolkingsgroepen aan onze normen en waarden op pc te
zetten, toen er ook plots iets grappigs de kranten en het journaal haalde. Onze
gedetineerden zouden vanaf volgend jaar juli hun eigen kleding mogen dragen en
wassen. Weg met het gevangenisplunje. Om
alle ontsnappingen te voorkomen moesten ze zich, alleen als ze bezoek kregen,
nog in het grijze uniform hijsen. Kwestie dat de cipiers klaar en duidelijk
konden zien, wie er de bezoeker en wie er de gevangene was. Toch mag niet
alles. Er mogen geen aanstootgevende teksten op de t-shirts staan en schoeisel
met stalen noppen werden verboden. Om
elke verwisseling tegen te gaan, mogen ze ook geen kleding dragen zoals hun
bewakers. Er zouden wasmachines aangekocht worden en vanaf dan zou elke
veroordeelde, die nu ook over zijn eigen mobiel mag beschikken, instaan voor zijn eigen wasje. Een kind kan de
was doen, zeker met pods, dat wordt ons via de reclame tienmaal daags ingehamerd!
Ik kan me niet indenken dat zo’n bajesklant straks zijn 7 witte onderbroeken in
de witte kookwas voorsorteert en voor zijn t-shirts en sokken netjes apart een
40 graden en een wolwasje gaat draaien.
Dus zonder enige twijfel lopen vanaf volgend jaar alle gevangen in mooi
roze rond. Eén rode sok in de wasmachine en ‘t is gebeurd...
Sim,
te warm om na te denken, 26/7/2019
