Wij zitten op een terrasje, mooi uit de wind en soppen ons broodje in de
zarzuelasaus. Naast ons zit er een half dozijn luidrichtige Britse halve zolen, met
meer tattooinkt op hun lijf dan hersens in hun kop. Zij kijken op hun
smartphones en leuteren bezopen over het coronavirus, dat zich ook in één hotel
op Tenerife genesteld had. Naast hun zit een gereformeerde Nederlander.
Bovenste knoopje van het streepjeshemd kuis toe en netjes dasje om. Hij
probeert steeds in steenkolen Engels in hun conversatie in te breken. “Dat dit
overduidelijk de straf van God was en dat iedereen de Bijbel zou moeten lezen,
want daar stond het allemaal in!” De zes Engelsen turen met half open doorzopen
ogen over hun pinten en mojito’s naar die stoorzender. “Fuck God” hoor ik één
prevelen. Spreken beschonken mensen steeds de waarheid?
God, Allah,
Jehova, Jahweh, Boeddha en de Hindoe goden zitten hierboven ergens op een wolk te
luisteren en wrijven zich nog eens in de handen. Eindelijk hebben ze iets
gevonden waar alle wel- en niet gelovigen zich gezamenlijk in alle landen over
de ganse wereld in alle mogelijke talen over ongerust kunnen maken. Al eeuwen
geleden dat ze nog eens allemaal samen aan één zeel hebben kunnen trekken. De
wereldbevolking explodeert, de helft gelooft nog maar in hun sprookjesverhalen
en de andere helft schreeuwt dat er teveel mensen op deze aardbol rondlopen.
Dus met een corona-pandemietje kunnen ze dus nu en bloc een fantastisch resultaat
boeken. Ook de volledige komkomertijdjournalistiek kan zich nu verkneukelen en
stort zich massaal uren aan geleuter over de coronakroniek.
In allerlei verpleeghuizen,
homes en dementenrusthuizen bidden of duimen bejaarden zich te pletter of het
virusje aub eventjes hun kamertje wil aandoen. Dan scheelt weer een enorme berg
euthanasie-documenten, een half jaar bang afwachten op een positieve
goedkeuring, een dokter die het wil uitvoeren en een ton advocatenkosten voor
de nabestaanden die je eigen beslissing alsnog ten gelde willen plat procederen.
Luisteren zij daarboven naar die verzuchtingen?
Of horen zij
alleen de gebeden van die clickfondsyuppies en beleggingsgoeroes, die op hun
blote knietjes bidden ‘of de economie aub terug kan aantrekken’ want dat ze hun
beurskapitaal met de dag zien verdampen?
Lachen ze
zich daarboven te pletter met de overdreven reacties van hun onderdanen?
“Ach, zei
God, vroeger toen we die weddenschappen onder elkaar aangingen, wie zijn volgers
het meest kon indoctrineren en voor joker zetten, dat vond ik toch stukken
plezanter hoor. Weet je nog? Ja, dat was
pas lachen! Weten jullie nog, Hindoe goden, hoe jullie in Indië jullie laagste
kaste langs de kant van de weg van honger lieten creperen terwijl er de
volledige biefstukkenveestapel aan heilige koeien voorbij flaneerden! Dat reïncarnatieverhaal, vond ik zelf één van jullie
betere geintjes. Hou ze dom, Het lukt nog steeds blijkbaar!”
“Ja,
mijmerde God, mijn achterban wordt stilaan wakker en haakt behoorlijk af. Maar
die periode met die kuisheidsgordels en dan die kruistochtvaarder die die
verroeste sleutels mee naar het heilige land sleepten, dat was pas brullen niet? Slotenmakerstiel in overdrive…”
Onze hemelse wolk schudde toen van het geproest. “Ik geef grif toe dat die, een
beetje uit de hand gelopen practical joke met die prekende kwibus van Nazareth
één van mijn mindere grapjes was. Eeuwen vinden nu al die katholieke moekes dat
het niet meer dan normaal zou zijn als ze zelf een zoontje zouden hebben die
water in wijn zou kunnen veranderen, met de vissen zou kunnen praten en brood
uit de bomen zou kunnen plukken. Ja, ja jullie moeten het er mij niet
inwrijven!. Ik kan me nu alleen nog maar een beetje amuseren met die
gelovige mannenkliek. Vrouwenkleedje
aan, gekleurde taartenhoedjes op hun oude hoofden, soms wit, soms rood. Hoe
hoger op de religieuze ladder soms een mijter op hun hersens, celibaatje erover
en vooral blijven beweren dat hun wiwi er alleen is om de pipi. Jaren goed verlopen, maar nu natuurlijk
stilaan een homo- en pedofielkliekje geworden, maar het blijft leuk”. “ Ja, roept Jehova, “ mijn trukendoos is nog steeds
actueel hoor. Jullie maar schaterlachen als mijn manipulatief duo weer eens de
deur tegen hun snater kreeg en men vanuit het appartement riep “om de leer van
Jehova maar tegen de gevel te zetten”, maar zie maar, nog steeds vind ik van
die randdebielen die blijven rond modderen in mijn naam. Bijna had ik onze
weddenschap toch gewonnen hé?”.
Allah, mengt
zich in het gesprek. “Ik denk dat ik nu toch bewezen heb, dat mijn geloofsbasis
nog steeds blindelings mijn absurde orders opvolgt?” Uithuwelijken die handel. Destijds,
en soms nu nog, in mijn naam, daar in dat achterlijk stukje zwarte wereld, de
vrouwen clitoris- en condoomloos laten voortfokken. Zonder veel seksplezier en
soms met wat aids hier en daar en als er teveel verzet komt, zoals in de Midden
Oosten woestijnlanden, doek erover. En minstens één keer in hun leven moeten ze
kilometers afleggen met rond een gigantische kubus te marcheren. Vertel me nu
niet dat jullie dat ook niet gigantisch grappig vinden. En om de machomannen
geen te grote mond te geven, jurk aan en een stukje voorhuid opofferen. En
bovenal heb ik hun nog wijsgemaakt dat ze na hun dood hun boerkavrouwen mogen
vergeten en hierboven aan het ontmaagden mogen gaan!”
De goden
schateren om zoveel idioterie, leuk, hartstikke leuk gevonden. Boeddha
glimlacht, hij schudt zijn hoofd, wiebelt een beetje met zijn buik en vindt dat
deze schunnigheden eigenlijk allemaal niet zo om te lachen zijn. Jahweh steekt
zijn hand omhoog. “Dat besnijdenisverhaaltje pik ik van jou Allah! Leuk
meegenomen. Maar ik vind toch dat ik met vlag en wimpel onze weddenschap
gewonnen heb hoor. Ik laat de vrouwen als ze trouwen hun haren afscheren en
laat ze vervolgens met éénzelfde soort pruik, in een ingewikkelde koosjere
keuken hutsen en klutsen. Ik laat ze seks hebben door een gat in hun nachtjapon
en zich door het huwelijkse leven ploeteren met aan elke hand een resem koters
en een bleke religieuze carnavalsman die meer in de synagoge zit dan thuis hand
in hand met haar op de sofa. Ik hijs die
Abraham in een witte kousenbroek, een wit hemd met leuke kwastjes, doe hem een
zwartglanzend jasje over, zet hem een hoed op waarmee hij amper door de deur
kan. Nog steeds geen reactie van het mannelijk Joodse thuisfront. Dus deed ik
er nog een schepje bovenop en sneed die Thora lezers nog een tjoepeke van hun
Jacob af en laat ze tot grote ergernis van hun vrouwen elke nacht met twee
krulspelden langs elke kant van hun kaken slapen. Of elke morgen dat gedrang
voor die badkamerspiegel en dat gehannes met die krultang om die pijpenkrullen
mooi te laten wippen. En ze dan nog massaal wijsmaken dat de Messias ooit zal
terugkeren… hahahahaha! Wie wint er glasrijk, denken jullie?” Ja, inderdaad
Jahweh, jij wint de Aalst carnavaltrofee!
“Ja, knikken
de Goden, nu is de lol eraf. Ook dit corona virus gaat de mensheid onder
controle krijgen…We moeten weer dringend wat nieuwe achterlijke en debiele
regeltjes uitvinden” zegt God. De
mensheid terug wat bezighouden met het hiernamaals” Iemand nog wat ideetjes?””
Een tsunami? ””Of terug Ebola?” “Een Spaanse griepje” “Een nieuwe religieuze
sekte?” “Ja, nog wat meer concurrentie zeker!” “Wat aardbevingen links en
rechts”. “Een terroristenoorlog misschien? “Ja Allah, ’t is al goed, we weten
dat je van geweld houdt” “Misschien nog een nieuw horrorboekje schrijven” “Zeg
mannen, weet je wat, we zullen de taken wat verdelen, dat werkt leuker, zegt
God, en Allah houd je wat in hé!”. Hij loert naar die twee Antwerpse toeristen
op Tenerife, die genieten van hun zarzuela… en ik neem Sars, zegt hij.
Pepepepepepe…
zingen de Goden.., Ay, ay caramba, Brasil,
la la la, Brasil, Sarzuela, Sarzuela…. Corona, corona, Ze dansen en stampen op de muziek en uit
hun wolk komt alleen stof… ja daar beneden nog een calima… fenomenaal!
Sim, 6 maart
2020 Tenerife