Ik las in een internetkrant
dat één op de drie millennial-koppels elkaar leerden kennen via een datingapp.
Wat is er toch gebeurd met de
nieuwe generatie? Gaan die op zaterdagavond niet meer naar de kroeg? Worden er
geen afspraakjes meer gemaakt in een dancing? Wij stonden vroeger langs de
dansvloerzijlijn naar elkaar te lonken en te wachten tot de La Bamba, de
kuskesdans gespeeld werd. Met een beetje geluk hadden de objecten van het
andere geslacht de seinen opgevangen en kwamen ze je meerdere keren zoenen. En
dan was het afwachten tot er een slow werd gespeeld en je voorkeureditie je
voor deze plakker kwam uitnodigen. Wat voelen en duwen en deinen op één tegel. Eerst
plak, plak en misschien later als je elkaar wat beter had leren kennen, wip,
wip.
Zo schijnt het allemaal niet
meer te lukken en televisiemakend Vlaanderen speelt daar handig op in.
Nu kan je als je werkelijk
wanhopig wordt, meedingen naar de hand van een ‘Boer zoekt vrouw’! 1500
singlevrouwen schreven zich in om de agrariër van hun leven te ontmoeten. Vermits het aanbod Vlaamse polderboeren volledig
uitgeput was, vond men nu de versie ‘Boer zoekt Vlaamse vrouw de wereld rond’
uit. Je vraagt je af waarom Belgische landbouwers in Australië en ergens in
Afrika geen plaatselijke schonen als vrouw wisten te strikken. Natuurlijk als
je het aanbod Aboriginals en Hottentotten bekijkt, is de analyse snel gemaakt.
Als je spijtig genoeg niet
door die farmers uitgekozen werd, dan kan je nog altijd opgeven voor ‘Blind
date’. Een programmaatje waar langs één kant van een scherm een hopeloze single
man of vrouw zit, die aan drie onbekenden aan de andere kant van het
kamerscherm wat idiote vragen stelt en dan naargelang de voorgekauwde
antwoorden één date mag uitkiezen. Kan jij je voorstellen, je zit als vrouw
nagelbijtend te wachten op je droomprins. Het kwijl loopt uit je mond als je de
twee niet verkozen George Cloony’s spijtig grijnzend achter de coulissen ziet verdwijnen.
Dan gaat het scherm opzij en daar staat dan een Calvo look alike met Dany de
Vito afmetingen. Je kan met moeite voor de camera je tegenzin wegstoppen en je
wordt dan op de koop toe nog voor enkele dagen samen naar een Mallorca- strand
op date gestuurd. Bij de terugkomst vertel je voor gans Vlaanderen dat je
afspraakje elke morgen bij het ontbijt naar mama moest bellen. Dat hij meer met
zijn Facebook- vrienden communiceerde dan dat hij een gesprekje met jou voerde
en dat hij meer selfies van zichzelf nam dan dat hij je rug met zonnecrème
insmeerde…
Als je daarna werkelijk
radeloos wordt, kan je nog altijd voor het reality programma ‘Blind getrouwd’
opteren. Een roedel psychologen, analisten en psychiaters ontleden al je ingevulde
enquêteformulieren, Facebook-Instagram-Tinder- of Partnershipprofielen en proberen
je aan de ultieme echtgenoot/echtgenote te matchen.
Kan jij je indenken wat het
met je doet, als je als toekomstige echtgenoot, in je mooiste pak, met een
trouwring op zak en omringd door je ganse familie en je vriendenkring voor de
burgemeesterstafel op je nieuwe levenspartner staat te wachten en daar volledig
in het wit met een trouwboeket in de hand een soort Susan Boyle op je af komt. Dan
wil je toch de tijd terugwinden naar ‘voor’ de vrijgezellenparty! Je moet
daarna nog samen op huwelijksreis en minstens 6 weken samenwonen voor je
beslist om eventueel samen te blijven.
Het kan meevallen maar het
kunnen ook de meest nachtelijke wanhoopssessies worden.
Heb je als single, via alle
datingapps, eindelijk een mogelijke verloofde op de kop kunnen tikken, dan kan
je nog altijd de duurzaamheid van je relatie op een ‘Temptation Island’
uittesten. Welke zwakzinnige televisievoyeurs gluren naar zo’n bende zuipende,
liegende en overspelige hetero’s? ’s Morgens bij het ontbijt wentelteefjes en
in de namiddag opnieuw een soort wentelteefje. Kunnen jullie begrijpen wat zo’n
op het toppunt van geilheid testosteronmannetje moet doormaken als er zo’n
huppelkutje met haar meloentoeters voor zijn gezicht staat te zwaaien? Denk je
dat hij dan nog aan zijn eigen erwtentietjesvriendin denkt? Wat gebeurt er als
ze haar het filmpje tonen waar ze kan zien hoe haar verloofde met een
verleidster tussen de lakens spartelt? Wil zij dan wraak nemen? Laat zij zich
dan door zo’n vol getatoeëerde nitwit vingeren? Noemt men dit ook overspel of
valt dit nog onder de Bill Clinton no- sex -normen?
Als je dan, wonder boven
wonder, zonder Tinder een serieuze relatie opgebouwd hebt, maar deze amourette
na verloop van tijd kledingscheurtjes vertoont, dan kan jij je liaison nog
proberen te redden door je te laten bijstaan door zo’n kakelnicht. De televisie stuurt je dan samen met de camera
zo’n modeflikker die, met de nodige bravoure en braakneigingen, je
kledingkasten opruimt. Uiterst gênant als je beseft welke zachtgestoorde
kijkers allemaal naar die tv- zender loeren. Voor je het weet sta je dan, samen
met je partner in een kleedhokje, schuddebuikend naar elkaars nieuwe aangeklede
ik te staren.
Zelfs voor 65 plussers weet
de televisiemaker raad. ‘Hotel Römantiek’. Op een ludieke manier probeert men,
bij mannen en vrouwen tussen de 65 en +80 jaar opnieuw vlinders in hun buik te
krijgen. Allemaal nemen ze aan dit avontuur deel met een rugzakje
echtscheidingen of terminale ziektes. Kan mij niet voorstellen dat een 82
jarige man van Knokke, nog op vrijersvoeten met een Antwerpse seniorendame gaat
daten. Dat de lieverd affectie zoekt prima, maar meestal zit hij, op zijn oude
dag, een hospita achterna, die alleen wast, plast en kookt, niet waar? Maar gedurende die week voelen de meesten
zich eventjes terug jong en hebben door een flinke dosis aandacht de tijd van
hun leven. Misschien schrijven ze zich na dit weekje jacht naar een
vakantielief op Tinder, Partnership of
op één of andere datingapp in en voor je het weet…staan ze mee in de
peiling dat 1 op 3 elkaar via…..
Ach ze doen maar…voor de
liefde moet je wat over hebben!
Sim, Costa del Silencio 18
februari 2019.
