Ik waggel door Brussel.
Plots voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me om en kijk recht in een
wapen dat op mij gericht is. ‘Stop of ik jaag een kogel door je kop!’ Twee
inktzwarte ogen manen me aan te blijven staan. Als ik toch probeer mijn ene
voet voor de andere te zetten en een spurtje te pakken, roept die
terreuridioot, ‘wat versta je in deze zin niet keg?’ ‘Hé, manneke, is het
omdat ik geen doek op mijn hoofd heb dat je mij hoer noemt? Is dat reden
genoeg voor jou om een wapen op mij te richten? Heb jij een spiegel thuis en
heb jij jezelf al eens goed bekeken? Een baard van meer dan een jaar die alle
kanten opgaat. Ik denk dat je eens dringend naar de barbier moet om dat
struikgewas te laten trimmen en dan die vod op je kop, schoon is anders.’ De bruine klojo is eventjes totaal van
zijn Islamitische melk. Hij duwt me voor zich uit. ‘Ik gijzel je nu! Ik zweer
het, straks kogel door kop! Denk je dat ik niet durf? Ik heb daarstraks al twee
Zweden omgelegd, die dachten een leuk avondje voetbal mee te pikken. Pang, pang
ineens gedaan met supporteren’. ‘Dus jij hebt iets tegen vrouwen zonder doek
en je haat voetbal? En daarom schiet je iedereen ondersteboven?’
‘Bij Allah, ik vind voetbal juist plezant, alleen die Zweden niet’. ‘Waarom
vind jij die Zweedse mannen niet leuk? Omdat ze Ikea kasten hebben die jij met
je Marokkaanse hersens niet in elkaar kan krijgen? Ik kan perfect die
meubels in elkaar vijzen maar ze hebben in Zweden korans verbrand. En ter info,
ik ben geen Marokkaan, ik ben van Tunesië! ‘Dus, je wilt mij vermoorden
omdat ik geen hijab draag en je liquideert twee, bijna drie onschuldige Zweedse
mannen, die misschien nog nooit een koran van dichtbij gezien hebben?’
’De klojo wordt nu echt zenuwachtig en zijn tagine kookt stilaan over :’ Jij
stomme Vlaamse vrouw, jij begrijpt er niks van. Ten eerste ben jij als vrouw
minderwaardig in de Islam, moet jij de man gehoorzamen en moet jij je onbedekte
kop houden! ‘ Ja maar moslimmateke, wacht eens eventjes, ik ben geen
onderdanige moslima, je bent hier niet in een moslimland. Wij leven hier in een
democratie waar mannen en vrouwen gelijk zijn’. ‘Bij IS, ik vecht ook voor de
rechten van alle moslims en de Gaza Palestijnen!’ ‘Wat zal het nu zijn? Ben
jij geradicaliseerd om op je eentje een solo-jihad tegen de Joden en de
westerse wereld te voeren, en passant, wat hoofddoekloze oude vrouwtjes schrik
aan te jagen en koranverbrandingen te wreken? Je begrijpt toch dat je niet meer
in de middeleeuwen leeft maar in 2023, of is jullie zogezegde maar nooit
geziene integratie hier ergens honderd jaar geleden gestopt?? Hoelang heb je
hier al asiel gekregen?’ ‘Asiel, asiel, ik, niks nergens asiel. Ik ben één van die 120.000 illegalen die hier
nog vrij ronddolen’. ‘En hoe lang ben je al onder de radar van onze
regering kunnen blijven? Hoe lang?? Wablieft! Vier jaar! Vier jaar…niet te
geloven. Hoe flik je dat?’ ‘Wel eerst ga je, na ‘Wir shaffen
dass’, als je in Europa aankomt, wat asielshoppen. Als dat nergens lukt dan
zoek je het land uit met de meeste postjespakkers en bijbehorende chaos. Dan
onderzoek je via internet waar de meeste rechters de boel verpamperen en dan
kijk je ook ineens eventjes waar de meeste vast benoemde, slapende magistraten
de hele mikmak laten verstoffen. Et voila!’
Oei, ik hoor sirenes,
geloof dat de speeltijd bijna voorbij is! Kijk allemaal politiecombi’s en
gewapende politie en die zijn niet voor mij, denk ik!’ De
bruine fundamentalist wordt stilaan wit van woede. Ik wil op dat moment nog wat
ludiek uit de hoek komen en een opmerking maken over zijn door razernij acute gezichtsverkleuring
en roep dat er bij ons een politieker is die ook met wat zattemanspraat over
die brui…Hij laat me niet uitspreken en duwt me richting politie. Hij zet zijn
wapen tegen mijn slaap en roept :’ Ik zweer het, kogel door kop van kafir en
vuurt. Mijn hart vibreert en trilt. Ik hoor alleen nog heel in de verte ..akbar
en bedenk dat ik in de toekomst beter mijn kwek zou moeten leren houden. Ik
hoor nog wat gereutel en fluitende kogelinslagen. Plots zit ik in een wit licht gevangen en kan
alleen maar denken, ‘’t zal toch niet waar zijn zeker, pfft misschien dan
toch?’ Maar in plaats dat ik naar boven gezogen wordt, zie ik in
de verte een vrouw in de straal naar beneden strompelen. Zij sleept twee heel
grote zware zakken achter zich aan. Door de wet van de privacy is haar gezicht
volledig geblured maar door intuïtie weet ik nu al dat het de ex-vrouw van
manlief is. Ze sleurt de overvolle postzakken tot onder mijn neus. Als zij ze
opent, zitten ze vol bundels honderd en vijfhonderd euro biljetten. ‘Kijk, dat is de alimentatie van bijna dertig jaar. Dat
pikt hé! Dat vond jij oneerlijk, zo’n onrecht, terwijl ik al die tijd alle
rechters beloog, met mijn dertig jaar jongere toyboy tot mijn dood samenwoonde
en tot mijn groot jolijt, jouw echtgenoot, mijn ex-man, tot de dood ons scheidt
dit feestje moest blijven betalen!’. Met een Halloweenlach draait ze zich om, zwalpt terug de
hemelse straal op en haar lichaam en de geldzakken lijken voor mijn ogen plots te
verdampen. Ik spurt omhoog, grabbel een zak vast, wil niet meer loslaten… en
plots zit ik weer in het verblindende licht. Manlief heeft het nachtlampje
aangeknipt en geeft een duw tegen mijn schouder “Heb je nu weer een
nachtmerrie? Stop toch eens, met voor je gaat slapen, al die thrillers te
lezen! Je woelt, draait en kakelt al de ganse nacht. En laat verdorie het deken
los! Ik lig bijna helemaal bloot. Het is godverdomme vier uur ’s nachts. Nu
slapen! Hij rukt het laken en de sprei uit mijn handen en trekt het over zich
heen, draait zich op zijn rechterzij en begint opnieuw te snurken.. Een luide
fluittoon zeilt door zijn neus de slaapkamer door. En terwijl ik weg soes, komt
de gedachte nog eventjes in mij op ‘ze schieten opnieuw, help, ik wil
niet terug naar Brussel. Hebben ze hem gepakt?’
Sim 21 oktober 2023 vol
verontwaardiging, wollah Europa en onze politici