WOLLAH BEDANKT

 

Ik waggel door Brussel. Plots voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me om en kijk recht in een wapen dat op mij gericht is. ‘Stop of ik jaag een kogel door je kop!’ Twee inktzwarte ogen manen me aan te blijven staan. Als ik toch probeer mijn ene voet voor de andere te zetten en een spurtje te pakken, roept die terreuridioot, ‘wat versta je in deze zin niet keg?’ ‘Hé, manneke, is het omdat ik geen doek op mijn hoofd heb dat je mij hoer noemt? Is dat reden genoeg voor jou om een wapen op mij te richten? Heb jij een spiegel thuis en heb jij jezelf al eens goed bekeken? Een baard van meer dan een jaar die alle kanten opgaat. Ik denk dat je eens dringend naar de barbier moet om dat struikgewas te laten trimmen en dan die vod op je kop, schoon is anders.’  De bruine klojo is eventjes totaal van zijn Islamitische melk. Hij duwt me voor zich uit. ‘Ik gijzel je nu! Ik zweer het, straks kogel door kop! Denk je dat ik niet durf? Ik heb daarstraks al twee Zweden omgelegd, die dachten een leuk avondje voetbal mee te pikken. Pang, pang ineens gedaan met supporteren’. ‘Dus jij hebt iets tegen vrouwen zonder doek en je haat voetbal? En daarom schiet je iedereen ondersteboven?’ ‘Bij Allah, ik vind voetbal juist plezant, alleen die Zweden niet’. ‘Waarom vind jij die Zweedse mannen niet leuk? Omdat ze Ikea kasten hebben die jij met je Marokkaanse hersens niet in elkaar kan krijgen? Ik kan perfect die meubels in elkaar vijzen maar ze hebben in Zweden korans verbrand. En ter info, ik ben geen Marokkaan, ik ben van Tunesië! ‘Dus, je wilt mij vermoorden omdat ik geen hijab draag en je liquideert twee, bijna drie onschuldige Zweedse mannen, die misschien nog nooit een koran van dichtbij gezien hebben?’ ’De klojo wordt nu echt zenuwachtig en zijn tagine kookt stilaan over :’ Jij stomme Vlaamse vrouw, jij begrijpt er niks van. Ten eerste ben jij als vrouw minderwaardig in de Islam, moet jij de man gehoorzamen en moet jij je onbedekte kop houden! ‘ Ja maar moslimmateke, wacht eens eventjes, ik ben geen onderdanige moslima, je bent hier niet in een moslimland. Wij leven hier in een democratie waar mannen en vrouwen gelijk zijn’.  ‘Bij IS, ik vecht ook voor de rechten van alle moslims en de Gaza Palestijnen!’ ‘Wat zal het nu zijn? Ben jij geradicaliseerd om op je eentje een solo-jihad tegen de Joden en de westerse wereld te voeren, en passant, wat hoofddoekloze oude vrouwtjes schrik aan te jagen en koranverbrandingen te wreken? Je begrijpt toch dat je niet meer in de middeleeuwen leeft maar in 2023, of is jullie zogezegde maar nooit geziene integratie hier ergens honderd jaar geleden gestopt?? Hoelang heb je hier al asiel gekregen?’ ‘Asiel, asiel, ik, niks nergens asiel.  Ik ben één van die 120.000 illegalen die hier nog vrij ronddolen’. ‘En hoe lang ben je al onder de radar van onze regering kunnen blijven? Hoe lang?? Wablieft! Vier jaar! Vier jaar…niet te geloven. Hoe flik je dat?’ ‘Wel eerst ga je, na ‘Wir shaffen dass’, als je in Europa aankomt, wat asielshoppen. Als dat nergens lukt dan zoek je het land uit met de meeste postjespakkers en bijbehorende chaos. Dan onderzoek je via internet waar de meeste rechters de boel verpamperen en dan kijk je ook ineens eventjes waar de meeste vast benoemde, slapende magistraten de hele mikmak laten verstoffen. Et voila!’

Oei, ik hoor sirenes, geloof dat de speeltijd bijna voorbij is! Kijk allemaal politiecombi’s en gewapende politie en die zijn niet voor mij, denk ik!’  De bruine fundamentalist wordt stilaan wit van woede. Ik wil op dat moment nog wat ludiek uit de hoek komen en een opmerking maken over zijn door razernij acute gezichtsverkleuring en roep dat er bij ons een politieker is die ook met wat zattemanspraat over die brui…Hij laat me niet uitspreken en duwt me richting politie. Hij zet zijn wapen tegen mijn slaap en roept :’ Ik zweer het, kogel door kop van kafir en vuurt. Mijn hart vibreert en trilt. Ik hoor alleen nog heel in de verte ..akbar en bedenk dat ik in de toekomst beter mijn kwek zou moeten leren houden. Ik hoor nog wat gereutel en fluitende kogelinslagen.  Plots zit ik in een wit licht gevangen en kan alleen maar denken, ‘’t zal toch niet waar zijn zeker, pfft misschien dan toch?’ Maar in plaats dat ik naar boven gezogen wordt, zie ik in de verte een vrouw in de straal naar beneden strompelen. Zij sleept twee heel grote zware zakken achter zich aan. Door de wet van de privacy is haar gezicht volledig geblured maar door intuïtie weet ik nu al dat het de ex-vrouw van manlief is. Ze sleurt de overvolle postzakken tot onder mijn neus. Als zij ze opent, zitten ze vol bundels honderd en vijfhonderd euro biljetten. ‘Kijk, dat is de alimentatie van bijna dertig jaar. Dat pikt hé! Dat vond jij oneerlijk, zo’n onrecht, terwijl ik al die tijd alle rechters beloog, met mijn dertig jaar jongere toyboy tot mijn dood samenwoonde en tot mijn groot jolijt, jouw echtgenoot, mijn ex-man, tot de dood ons scheidt dit feestje moest blijven betalen!’. Met een Halloweenlach draait ze zich om, zwalpt terug de hemelse straal op en haar lichaam en de geldzakken lijken voor mijn ogen plots te verdampen. Ik spurt omhoog, grabbel een zak vast, wil niet meer loslaten… en plots zit ik weer in het verblindende licht. Manlief heeft het nachtlampje aangeknipt en geeft een duw tegen mijn schouder “Heb je nu weer een nachtmerrie? Stop toch eens, met voor je gaat slapen, al die thrillers te lezen! Je woelt, draait en kakelt al de ganse nacht. En laat verdorie het deken los! Ik lig bijna helemaal bloot. Het is godverdomme vier uur ’s nachts. Nu slapen! Hij rukt het laken en de sprei uit mijn handen en trekt het over zich heen, draait zich op zijn rechterzij en begint opnieuw te snurken.. Een luide fluittoon zeilt door zijn neus de slaapkamer door. En terwijl ik weg soes, komt de gedachte nog eventjes in mij op ‘ze schieten opnieuw, help, ik wil niet terug naar Brussel. Hebben ze hem gepakt?’

 

Sim 21 oktober 2023 vol verontwaardiging, wollah Europa en onze politici