donderdag 4 april 2024

A VOLONTE SANTE

 


Na twee maanden zon en warmte op Tenerife, staar ik nu gelaten door de Belgische ramen. De regen striemt nu al twee weken ononderbroken tegen het glas. Een mens zou er moedeloos van worden. Het kolkende wereldleed, het feit dat de wereld elk moment in een grote paddenstoelvormige rookwolk kan eindigen en de gedachte dat de wereld geregeerd wordt door een US-Alzheimer bejaarde, een Russkyi oorlogszuchtige psychopaat en een roedel middeleeuwse woestijnbarbaren, laat de boel er niet vrolijker op worden. Als nu straks nog in de V.S. een Duits verwend narcistisch machokereltje, in de Arabische wereld een hoop religieuze superidioten en een Noord Koreaans raket-lancerende dictator aan de macht komen, kan de pret niet meer op.

Ik las echter begin april in de krant dat onze  parlementariërs voor 191 euro een heel jaar alcohol à volonté in de federale koffiekamer kunnen drinken. Is er geen wet die stipuleert, dat alcohol drinken op de werkvloer verboden is? Eventjes dacht ik dat dit zeker één van de 1 aprilgrappen was,  waar straks de ganse journalistiek, radio- en televisiewereld een beetje groen dijenkletsend zou moeten mee lachen. Niet dus! Niks 1 aprilvis?

Maar als je nu eventjes de werking van ons parlement wat beter bekijkt, dat heb je al snel door dat sommigen van onze vertegenwoordigers waarschijnlijk na het lunchuurtje al wat met een dubbele tong praten. Er zijn er die dan ineens toeteren dat alle kerncentrales moeten sluiten. Na het wegspoelen van hun kater beseffen ze plots dat ze zich met de inname van overdadig spraakwater wel wat vergaloppeerd hebben. De meeste zachte drinkebroers blijven maar wollig brabbelen dat onze multiculturele maatschappij toch wel degelijk meerwaarde heeft,  dat we ze allemaal moeten verwelkomen en onderhouden. De alcoholroes heeft telkens opnieuw een vlies van “niet willen zien en weten” over hun ogen getrokken. En door de cava- en champagne stoppen in hun oren, luisteren ze al lang niet meer naar de verzuchtingen van de doorgaans nuchtere burgers…

Hebben jullie al eens tijdens het televisieprogramma Villa Politica gezien hoeveel whiskypimpelaars plots niet meer geïnteresseerd, geeuwend op hun smartphones zitten te koekeloeren? Anderen die met rode portoblosjes op de wangen en waterige oogjes naar de sprekers staren, zonder dat er ook maar één woord binnenkomt? Het is niet moeilijk dat het in dit land van kwaad naar erger gaat! Terwijl de brave burger op elk glaasje wijn, elk cocktailtje, elke Gin, kortom op elke alcoholische druppel 21% btw moet betalen?? Wat is er mis met koffie, thee en water in het parlement-café of is dan hun job zo zwaar dat ze het niet meer zien zitten?

Niet moeilijk dat de heren, dames en transgenders (het moet woke correct zijn hoor) allemaal een auto (of twee) met bob-chauffeur hebben?

 Plots is er dan toch nog wat interesse in het Vivaldi regerend halfrond: “Zullen we nu eventjes allemaal samen stemmen over de verhoging van onze lonen, onze pensioenen, onze einde loopbaanbonus en of we het alcohol à volonté- statuut met volledige voldoening kunnen verlengen?”

Gelukkig staat er bij ons in het parlement niet die gevreesde rode knop. Eén bel cognac te veel en boem!

 

Sim, in verregend Edegem 3 april 2024

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik hoor heel graag van jullie wat jullie van mijn verhaaltjes vinden ?