SPROOKJES BESTAAN NIET!

Ik las deze week in de krant, dat men na een afwezigheid van 60 jaar, in Antwerpen, op de vooravond van de feestdag op 15 augustus Maria- Tenhemelopneming, terug een Maria processie in de straten rond de Onze Lieve Vrouwe- kathedraal gaat organiseren. Waarom is men 60 jaar geleden ineens met deze rondgang op haar feestdag gestopt? Werd toen door de pastoor aan het teruglopend aantal katholieken niet meer met het vermanend vingertje gepredikt dat zij minstens langs de kant van de ommegang moesten gaan staan om Maria alle eer te bewijzen? Werd er toen al een Rubens- en rommelmarkt in Antwerpen georganiseerd, zodat de inwoners liever met zijn allen daarheen gingen? Werden vanaf die datum de mensen slimmer en liepen de kerken daarom leeg? Wanneer ergens in de geschiedenis zijn een paar seksloze mannen zichzelf en de gelovigen beginnen wijsmaken, dat zowel Maria als haar zoon Jezus (als één van beiden dan ook maar al bestaan heeft?) uit de dood herrezen en ten hemel opgestegen waren? Wie was er wat eeuwen later begonnen met deze verhalen in de horror- sprookjes bijbel neer te schrijven?

Vroeger begonnen de gelovige inwoners van Antwerpen al weken op voorhand papier in grote snippers te snijden, om samen met zand en rozenblaadjes voor de aankomende processie op de grond te strooien. Vergelijk het een beetje als de voorloper van de carnavalconfetti. Daar was er ook een stoet met hilarisch verklede mannen.

In de verte hoorde men eerst de trommelaars met een angstaanjagend tempogeroffel de optocht aankondigen. Daarachter liep dan stapsgewijs de fanfare van Sint Cecilia of Sint Jozef. Deze speelde geen vrolijke evangelische omroep gitaarmuziek van: “we gaan met zijn alles naar de hemel, naar de hemel, joepiejee”, maar religieuze requiemmuziek die het stapritme van de stoet aangaf. Na wat vaandels, bejaarde zwartrokken en afgevaardigden van de katholieke gezelschappen, die met een vroom ongelukkig gezicht voorbij schuifelden, liepen dan de plechtige communicanten van dat jaar, de handen in gebedshouding in elkaar gestrengeld. Zij waren opgetrommeld zodat ze met hun lange witte bruidskleren nog eens konden pronken en de stoet zo wat meer luister konden geven. Per communicant betekende dit tevens minstens twee trotse ouders die langs de kant van de optocht stonden en knielden. Daarna liepen een aantal misdienaartjes, die nog totaal van slag waren van wat ze daarstraks achter de kansel meegemaakt hadden. Eén luidde de bel zodat iedereen wist, dat het heiligste der heiligen in aantocht was. Dan kwam er een kluit ‘langejurkenmannen’ voorbij geschreden met zwaaiende wierookvaten en op gouden stokken vastgemaakte kruisbeelden. Als apotheose schokten er een achttal mannen voorbij met een loodzwaar schrijn op hun schouders. Hierop stond de met brokaat, kant en edelstenen aangeklede pop, die Maria moest voorstellen.

Het beeld leek heel goed op het houten schrijn vastgenageld, alsof ze schrik hadden dat de poppenmie Maria nog voor de processie goed en wel afgelopen was, ten hemel zou willen opstijgen. En als allerlaatste waggelde dan de pastoor van de parochie, onder een baldakijn, met een gouden monstrans voor het gezicht aan de knielende gelovigen voorbij.

Het Madonna beeld helde met elke gesynchroniseerde stap van de acht mannen van links naar rechts, van links naar rechts, alsof ze het schuinsmarcheren van de Heilige Maagd nog wat wilden accentueren. Want wat was er, volgens mij toch, dan zo’n twee duizend jaren  geleden eigenlijk juist gebeurd. Een jonge maagd, genaamd Maria was uitgehuwelijkt aan de oude timmerman Jozef.  Maria haar inwendige kinderwensklok bleef gestaag voortikken, maar noch voor eigen plezier, noch voor de gebruikelijke voortplanting kreeg de oude Jozef zijn Charel niet meer in formatie. Maria heeft dan maar haar Lourdes- grotje met wat wijwater door één van de volwassen nog inwonende zonen van Jozef, laten inzegenen. Jozef was nog niet zo seniel, dat hij niet zag dat Maria’s buik maand na maand dikker en dikker werd en eiste een verklaring. Ik heb hier thuis ook zo’n exemplaar dat mij wil doen geloven dat zijn dikke buik uit de hemel is komen vallen, maar ik weet wel honderd percent zeker, dat het bij manlief niet de Here God, maar wel degelijk Bacchus, de god van de rode wijn was, die het tonnetje tevoorschijn toverde. Dit eventjes ter zijde..

Maria kwam toen met het verhaal dat God de Vader himself, Jozef een paar horens gezet had. Op een nacht was hij tussen de twee echtelieden in komen liggen en had zonder ook maar één spetter achter te laten, de maagd Maria onbevlekt zwanger gemaakt. Zij zou bevallen van de nieuwe koning der mensheid, die hij dan na 33 jaar op de meest gruwelijke wijze voor onze zonden zou gaan opofferen. Vermits Jozef nog nooit van Pinokkio, wiens neus na elke leugen langer en langer werd, gehoord had, dacht hij dan ook dat die langer wordende neus van Maria bij het zwangerschapsbeeld hoorde. Vrolijk vertelde hij het bevruchtingsverhaaltje overal rond. Ook de toenmalige Koning Herodes hoorde deze vertelling. Hij zou niet lijdzaam zitten afwachten tot er een staatsgreep plaatsvond en besliste dat alle in dat jaar geboren en nog als foetus ronddobberende jongens uitgemoord zouden worden. Jozef die niet wou wachten tot er plots een afgevaardigde van Herodes met een mand giftige appels aan de deur zou staan, vluchtte met de hoogzwangere Maria op een ezel,weg uit Betlehem. Hij kon het risico toch niet lopen dat als Maria in zo’n appel beet, zij voor eeuwig in het slaap zou vallen…Heuuh, foutje,  sorry dat is een totaal ander sprookje.. Enfin nergens was het koppel welkom en uiteindelijk kwamen ze aan een soort huisje midden in het bos. Ze klopten aan en een bibberend griezelig stemmetje riep vanuit het peperkoekenhuisje: “trek maar aan het touwtje, het deurtje zal wel opengaan…” Ach ik geef grif toe dat ik sommige sprookjes totaal door elkaar hussel. Maar wie begon er ineens met die Lieve Vrouwkes verering? Overal in de Katholieke landen zag men plots op de meest ongewone plaatsen Maria’s verschijnen. Was dit een katholiek opgezet spel, om op deze plaatsen, terwijl de halve bevolking scheel zag van de honger, zonder verkavelingvoorwaarden, zonder aankoop van de bouwgrond en zonder bouwvergunning zo snel mogelijk een buiten proportionele kathedraal of kerk met torens tot in de hemel te kunnen bouwen?  Een bedevaartsoord waar de armen en de simpele van geest, dan het goud, zilver, de edelstenen en de schilderijen konden komen bewonderen, waarmee ze de boel volstouwden? Begon men op dat moment ook reeds met de religieuze merchandising van in grotten afgebeelde Mariabeelden,  plaasteren Madonna’s met de ogen devoot richting hemel, de plastic Jezus- flessen vol wijwater en de houten Christuskruizen? Waar liep het ergens fout? Waarom beseften ze juist 60 jaar geleden, dat ze beter met die komedie konden stoppen?

Ik kan mij voorstellen, hoe frustrerend het werd om met die poppenkast door de bijna lege straten van Antwerpen te schuifelen terwijl er in elke straat nog maar één oud vrouwtje te zien was, dat amper nog kon knielen. Langs het begijnhof en langs de kloosters van de witte of de zwarte paters stond soms nog wel eens een, in zwart geklede biddende, begijn en een paar kloosterlingen langs de weg, maar ook dit was een uitstervende soort?  Waar waren ineens al die Antwerpse gelovigen gebleven? Wie verwachten ze nu plots langs de straten van de koekenstad te gaan vinden, als ze die processie nieuw leven inblazen? Wie gaat men dan nog warm krijgen om opnieuw naar dit circus te komen kijken nu er steeds meer moslims dan rasechte katholieke Antwerpenaren in onze straten rondlopen? Wil men nu ineens een roomse reactie tegen de opkomst van die andere tegen de borst stotende idiote religie?

Willen ze, net als met Tomorrowland, vliegtuigen en busladingen vol Zuid Amerikaanse, Italiaanse en Spaanse gelovigen naar Antwerpen halen? Gaat men  alle hier werkende Poolse arbeiders optrommelen? Belooft men aan alle grijze kwezels en terminale senioren, die voelen dat hun einde bijna nadert, dat ze met wat verlate devotie hun hemel alsnog kunnen verdienen, als ze hun religieuze twijfel in God, Maria en Jezus maar zo snelmogelijk wegmoffelen? Roept men de Chiro- leiders, met hun vakantiekinderen van hun kamp in de Ardennen terug om devoot aan de uitgang van de kathedraal te gaan staan? Misschien gaat men de senioren van de katholieke rusthuizen, volledig ingepamperd,  in hun rolstoelen langs het parcours vastzetten? Men moet dan vooral de licht dementerenden heel goed op voorhand verwittigen dat ze alleen voor de pop Maria hun hoofd moeten buigen en niet voor alle Maria look a likes , die met hoofddoeken op, dikke buiken en lange gewaden in het Antwerpse straatbeeld rondlopen.

Sim,  Antwerpse atheïst in Edegem, 23/7/2016

vol verwachting naar 15 augustus.