Gisteren hoorden wij op de
televisie dat de Paus de Iraanse president in het Vaticaan ontvangen heeft. Uit
respect voor deze islamiet liet de paus alle naakte beelden bedekken! Hiervan
krullen dus mijn tenen en krijg ik spontaan zure oprispingen. Als die uitgenodigde moslim aanstoot neemt aan
onze kunst en cultuur, waarom gaf de paus hem dan geen audiëntie in één of
ander Romeins congrescentrum of desnoods in de lobby van het hotel waar die islamietenkliek
neergestreken was? Neen, weer zijn wij het die rekening gaan houden met het
middeleeuwse gedachtegoed van andere religieuze jandoedels! Moeten wij nu
straks in Antwerpen ook alle naaktbeelden in het openluchtmuseum Middelheim of het blote Manneke Pis in Brussel met doeken gaan
omzwachtelen omdat de islamietjes daar dan zonder ergernis en aanstoot zouden kunnen
gaan rondwandelen? Waar is die hypocriete Rooms Katholieke homo- en heilige
pedofielenbende eigenlijk mee bezig? Zij ontvangen met alle egards een man uit
een pseudo- schurkenstaat, die er al decennialang van dagdroomt, om straks als
hij in de Allah- hemel komt, 72 meisjes te ontmaagden. Vermits Mohammed destijds
ook al met een achtjarig kindbruidje in ’t zand zat, bespeur ik hier evenzeer
enige tekenen van pedofilie… Het is misschien goed dat wij ons niet kunnen inbeelden
hoe die Roomse pauselijke encycliek zijn eigen hemel voorstelt! Dromen zij
misschien van een hiernamaals waar zacht vrouwelijk gevoosde, handjesvasthoudende
welwillende pastoors- en blozende kinderzieltjes rondzweven. Waar is de tijd
toen de papenbende nog mocht huwen? Er waren zelfs een aantal pausen die er een
aantal minnaressen op nahielden, overal vrolijk rond neukten en links en rechts
onechte kinderen achterlieten? Wanneer liep het in de geschiedenis ergens mis
voor de christelijke heteroseksuele mannelijke achterban en besliste God de Vader dat zij hun
wiwi alleen nog maar mochten gebruiken om te plassen? Niet moeilijk dat de Roomse kerk meer en meer
de lange jurken- homobrigade aantrok. Het liep maar eerst volledig uit de hand
toen een paus zich in Avignon vestigde. In het Palais des Papes liet hij het
plafond en de muren van zijn slaapkamer niet vol schilderen met putas* maar met
puttis, kleine vlezige, rozige mannelijk engeltjes met haarloze piemeltjes die
vrolijk alle kanten opzwiepten.. Zo kon hij ’s avonds als hij in de pauselijk
bedstee lag zijn eigen pedofiele pornohemel bekijken terwijl hij zich lag af te
rukken.
Telkens er een religie
opduikt, raakt de mensheid geestelijk verward. De grijze hersenmassa wordt door
vanillepudding vervangen en rationeel denken is er dan plotsklaps niet meer bij.
Als atheïst begrijp ik helemaal niet, dat mensen, die zonder geloof opgevoed
werden, zich plots, door een partner of door een kronkel in hun leven een
religie laten aanpraten. Ze storten zich op de leer van de Thora om met een
jood te mogen huwen, laten zich dopen en anderen bedekken hun haren met
hoofddoeken omdat de toekomstige moslimschoonouders het zo leuk vinden. Nog
anderen lopen in familieverband langs de straten en verkondigen, nu al jaar na
jaar, het einde van de wereld. Als deze laatste onheilsbodes het maar lang
genoeg volhouden, zullen ze op een dag wel degelijk gelijk krijgen. De manier
waarop wij onze aarde behandelen zal vroeg of laat toch catastrofaal eindigen. Al
vanaf het moment dat de peutertjes van de gelovigen de eerste woordjes stamelen,
indoctrineren de ouders hun kindjes met allerlei religieuze sprookjesverhalen.
Ze sturen ze naar Cheider onderwijs, richten Koranscholen op en bedenken Bijbel
universiteiten om ze toch maar in het religieuze gareel te houden.Met een
beetje geluk zetten de pubers zich later af tegen het gelovig gewauwel van hun
ouders. De balans kan ook de andere kant uitzwaaien als ze vinden dat hun
godsdienst de enige juiste religie is en zij zich aansluiten bij één of andere
sekte of lid worden van een terreurzaaiend islamitisch Jihadisten- clubje. Na
de nodige indoctrinatie zitten de Rooms Katholieken, de Protestanten en de Evangelisten
vervolgens hun ganse verdere leven, op de terugkeer van Jezus te wachten. Ach,
ik weet wel zeker, dat indien Jezus misschien werkelijk bestaan heeft, hij niet
zou zitten springen om al die bullshit op aarde nog eens te moeten doormaken.
Hij had voorzeker al dat geruzie met zijn vriendin nog niet helemaal verteerd.
Die werd het zo beu dat hij steeds meer met zijn twaalf vriendjes optrok dan dat
hij quality tijd met haar doorbracht. Avond na avond schoven deze kameraad- profiteurs
mee aan, aan het buffet, zodat Maria Magdalena hem, Jezus, op een avond voor
een ultimatum zette. Ze riep: “dit is godverdomme jullie laatste avondmaal, ik
heb het gehad met je vriendjes Jezus. Nog voor de haan drie keer zal kraaien,
heb je hier je boel gepakt en verdwijn je uit mijn huis en neem die twaalf tafelschuimers
en de op jou verliefde Judas met je mee. Denk je dat ik niet zie hoe Judas je overal
stiekem tracht te kussen. Vergeet vooral je mirre, je os en je ezel niet. Dat
geldt ook voor jou Thomas, je moet me niet zo ongelovig aanstaren!”
Zelfs het rondje slepen met
dat grote kruis en dat geïmproviseerd stekelige kroontje in Jeruzalem vond hij
niet meer voor herhaling vatbaar. Dan had hij het nog niet over die dagen dat
zijn vader hem aan dat kruis liet hangen om zogezegd voor alle zonden van de
mensheid te sterven!! Elke dag opnieuw vloekte hij dat ze het hier beneden maar
zelf moesten uitzoeken en smeekte hij God de Vader om hem terug naar het
paradijs te laten opstijgen. Tevergeefs want volgens zijn leuke pa waren er
door zijn lijden nog niet genoeg menselijke overtredingen der goddelijke wetten
verzameld. Drie dagen hing hij daar bloedend aan dat kruis alvorens papa hem
terug tot hem liet komen met de woorden: “Ach zoon, we zullen het binnen een paar
eeuwen nog eens opnieuw proberen.” Ook kan Jezus het nog steeds niet hebben als
atheïsten hem uitlachen als ze voorbij zijn gekruisigde beeltenis stappen. “Met
de spijkers van Van Leeuwen hangt Christus hier al eeuwen” en als ze voorbij
een leeg kruisbeeld wandelen, scanderen zij: “Jezus is van het kruis gepleurd,
met de spijkers van Van Leeuwen, was dit nooit gebeurd.” Ik denk wel dat Jezus
zich heel gedeinsd zal houden en vriendelijk zal bedanken alvorens opnieuw aan
zo’n avontuur te willen beginnen.
Nog nooit werd er op de
wereld zoveel oorlog gevoerd in de naam van één of ander geloof. Heel der
volkeren hebben elkaar in de naam van God of Allah, de duivel aangedaan, elkaar
de kop ingeslagen of hem er ineens afgehakt.
Een journalist van VTM-NIEUWS
interviewde in Syrië twee mannen met een Arrafat handdoek op hun hoofd, die tussen
het puin van de volledig plat geschoten en gebombardeerde stad Kobani zaten.
“Met de hulp van Allah gaan we de boel hier opnieuw opbouwen. Als Allah het
belieft kunnen we terug naar onze stad! Van IS mochten we niet meer lachen, zingen
of dansen. Televisie kijken en radio luisteren werd met steniging of
onthoofding bestraft, want in de tijd van Mohammed waren deze luxe artikelen er
volgens de IS- terreur- gelovigen ook allemaal niet!”
Eventjes nadenken of ik het
begrijp; waren er in die tijd wel kalasjnikovs, bommengordels met semtex,
mobieltjes, smartphones, internet, wifi, facebook, whatsapp, Youtube-
terreurmeldingen en Toyota auto’s om in rond te rijden??
Vijf keer per dag zat de
bevolking met hun gat omhoog, hun hoofd richting Mekka en maar bidden dat IS
hun zou sparen. Waarom heeft nog geen enkele Moslim gelovige zich afgevraagd,
waarom hun Allah niets ondernam toen het barbaarse IS crapuul, in naam van
diezelfde Allah als een pletwals over hen heen raasde, alles leegroofde en hun vrouwen
en kinderen verkrachtte. Waarom keek hun god toen toevallig eventjes de andere
kant op?
Waarom lopen voetballertjes,
kruisjesmakend, kettinkjeskussend en
naar de hemelwijzend het veld op, om dan daarna het spel glansrijk te verliezen??
Waarom supporterde hun god juist toen voor tegenspelende ploeg? Waarom werden
soldaten, die met kruistekens en wijwater besprenkeld waren voor ze ten oorlog
trokken, toch in de pan gehakt. Waarom
grijpen die almachtige schepsels niet in als er Aids, kanker, ebola- of een
zikavirus losbreekt? Hebben die er soms
een sadistisch genoegen in om de mensheid wat te zien lijden? Ik begrijp het al
lang niet meer hoor. Waar zijn dan die goden als je ze het meest nodig hebt??? In God we trust,
Gott ist mit uns. Dieu et mon droit. Als
Allah het belieft. Ach, ieder voor zich
en God voor ons allen.
Sim, in het Tenerifse Paradijs, 28 januari 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik hoor heel graag van jullie wat jullie van mijn verhaaltjes vinden ?