DE SCHAAMTE VOORBIJ

Ik las deze ochtend in de krant dat de ex-directrice van de daklozenorganisatie Samusocial een ontslagpremie van E 280.000 eist.

Eventjes recapituleren: Deze socialistische graaimadame had zichzelf behoorlijk verrijkt met geld dat voor de daklozen bestemd was. Nadat dit jarenlange schandaal in de openbaarheid kwam, werd zij, overdekt met pek en veren, de grabbellaan uitgestuurd. Opgeruimd staat netjes, dachten de Belgen. Maar blijkbaar vinden zulke verdorven sujetten schaamteloos een advocaatje, die zonder rode kaakjes een graantje van een eventuele ontslagpremie willen meepikken. De schaamte voorbij…

Even straf vond ik het artikeltje in de krant over Mayeur.

U weet wel, deze PS ex burgemeester van Brussel, die samen met de gewezen Samusocial directrice allerlei fictieve vergaderingen bijeenfantaseerde en er zich rijkelijk voor liet betalen. Deze Mayeur opent een eigen consultancybureau met als hoofdactiviteit  ‘financieel beheer en analyses’. Zou U door zo’n leugenbeest uw geldstromen willen laten analyseren?  Wie weet wat voor fantoombedragen U mag ophoesten! Tenzij U natuurlijk zelf niet helemaal recht in de poenschoenen staat en U bewust zo’n jokkebrok opzoekt om de centjes onder de belastingsradar te houden.

En dan hebben we nog die Gentse ex bankdirecteur Piqueur, die grote sier hield met het kapitaal van zijn nietsvermoedende Optima bank spaarders. Hij zou, volgens de rechtbank, 20 miljoen euro, waarmee hij destijds akkoord was als garantiestelling, van zijn persoonlijk vermogen aan de failliete bank moeten terugstorten. Hij reageerde heel teleurgesteld. Hij betwijfelt, zonder ook maar iets van plaatsvervangende schaamte, dat hij zijn eigen appeltje voor de dorst ook maar ooit zal terugstorten…

Maar de kers op de graaicultuur- taart kwam toch van onze noorderburen. Plots stond er in de krant dat de topman van de ING bank, Ralph Hamers, een salarisverhoging van 50 procent kreeg. Hij bleek volgens de gangbare normen heel erg onderbetaald te zijn in vergelijking met andere banktopmannen. Van zo’n luttele 2 miljoen euro, zou zijn loon eventjes tot 3 miljoen euro opgetrokken worden.  Het was zelfs schandaalnieuws op alle Belgische journaals. Hoe gaat dat dan in zijn werk? Stond de ING Hamers dan tussen zijn bankiersvriendjes op het green van de golfclub een balletje te slaan en kwamen dan de verhaaltjes los? Zei één van zijn golfmakkers dan tussen neus en lippen, dat hij straks na het partijtje niet kon nablijven, omdat zijn dochter 18 werd. Dat hij de 350 genodigden niet mocht laten wachten. Dat hij aan zijn echtgenote beloofd had om nog langs de Porche-boer te gaan en dat hij het roze cadeautje voor zijn jarige dochter eigenhandig moest voorrijden.  En ach, dat hij toch ergens met die bonusmiljoenen moest blijven. Luisterde Hamers ademloos naar de verhalen van zijn andere golfgabber, die hem vertelde dat zijn vrouw de vakanties in hun Toscaanse wijnkasteel meer dan beu was. Dat hij volgende week eventjes naar Malaga overwipte om er een villaatje te kopen, omdat hij toch ergens die gratificatiemiljoentjes aan moest uitgeven. Vond die ING topman plots dat hij heel sterk ondergewaardeerd was?

Hoe begint men aan zo’n onderhandeling? Hamert Hamers telkens, bij elke bestuursvergadering, op dit feit? Legt hij uit, dat hij datzelfde jaar zo’n 1000 administratieve ING krachten buiten gekegeld heeft en dat dit een flinke slok op de loonsborrel scheelt. Dat hij er misschien nog een honderdtal gaat uitflikkeren, want dat de simpele spaarder via internetbankieren toch alles zelf doet en hiervoor zelfs nog wat aan de bank betaalt. Dat er dan misschien voor hem nog wel ergens een salarisverhoging inzit? Bespreekt de Raad van Bestuur dan een mogelijke aanpassing van de gebruikelijke 2 procent? En wie laat dan het bommetje vallen dat de topman wel 50 procent aanvulling zou verdienen? Hamers zelf?  Enfin bravo voor de Nederlanders. Door de publieke, maatschappelijke en politieke reacties in allerlei kranten, op Facebook en op Twitter, heeft men dan toch beslist om Ralphje zijn huidige loon niet met de helft op te trekken. Hij mocht op het aambeeld hameren zoveel hij wou. De ING aandeelhoudersbeslissing kwam zelfs op de Vlaamse televisiezenders en werd door licht smalende nieuwsankers voorgelezen. Als zulk graaischandaal door onze noorderburen de kop ingedrukt wordt, moeten de Belgen hier dan geen lesjes uit leren?

Ik kan me voorstellen hoe bedrukt deze ouderwetse graaitopman zich gevoeld moet hebben, toen hij ’s avonds thuiskwam. Rukte hij, vol woede, de brochure over de Venetiaanse pallazio’s en de Toscaanse wijnkastelen uit de handen van zijn echtgenote? Belde hij, vol nijd, naar de Malaga projectontwikkelaar om zijn planning op hold te zetten en verscheurde hij de 450 uitnodigingen voor de viering van zijn riante opslagje…

De schaamte voorbij..

Ik stel voor, dat wij bij al deze schaamteloze graaidieven, vermits het toch een hype is, de wangetjes diep purperrood tatoeëren. Voor het leven getekend met een schaamblos!

Sim, met schamel pensioentje na 40 jaar werken.  Edegem 20/3/2018

DE POLITIE, UW VRIEND

Hebben jullie maandagavond ook de aflevering van ‘POLITIE 24/7’ op één gezien? Het is een realityreeks over het reilen en zeilen bij de Antwerpse politie.

Het geeft een goed beeld van hoe en wie er allemaal met onze veiligheid bezig is. Voor ons is er iets te weinig ‘law and order’- werk en we storen ons een beetje aan het pampergeleuter, maar misschien is dit wel het resultaat omdat het politieapparaat weet dat ze gefilmd worden. Maandagavond schaterde ik me bijna van de sofa! Een jong studentenmeisje had door haar badkamerraam aan de overkant van de straat een masturberende exhibitionist bezig gezien. Ze was geschrokken en had prompt haar moeder om raad gebeld. Die raadde haar aan onmiddellijk de Antwerpse politie te bellen. Twee vrouwelijke agentes kwamen ter plaatsen om het meisje gerust te stellen en een proces verbaal op te maken. Ze vroegen om een mogelijke beschrijving van die masturberende ‘lullevent’, was hij jong, was hij oud en welke kleding hij aanhad.

En toen kwam de vraag: ‘Kan U zijn geslachtsdeel voor ons beschrijven?’ Het meisje schokschouderde en trok haar neus in een rimpel. ‘Neen, ik was erg geschrokken, zijn broek hing ergens onderaan en ik heb direct de overgordijnen toegetrokken!’ ‘Ja, maar de beschrijving van zijn geslachtsdeel kan wel van belang zijn, als we die exhibitionist nog eens ergens op heterdaad betrappen’, reageerde de politieagente.

Hoe beschrijf je het geslachtsdeel van een masturberende man?  Zeg je dat zijn penis groot, lang en dik was en fier rechtop stond tijdens het rukken? Had hij een  verfrommeld garnaalpiemeltje dat moeite had om klaar te komen of had zijn jongeheer de vorm van een banaan met een besneden knikje om achter het hoekje te schieten? Was het schaamhaar van die viespeuk blond, ros of grijs of had hij een zwart Afrikaans kroezelkopje? Had hij van die weggeschoren haarloze glimmende biljartballen of had hij zulke lange zwierteelballen die bijna tot tussen zijn knieën schommelden?

Neen, het meisje schudde haar hoofd, ze had alleen zijn op en neerbewegende hand gezien…Een wat volwassen vrouw zou het badkamerraam openen en geroepen hebben: ‘En lukt het, of moet ik een beetje komen helpen?’ Gegarandeerd was die rampetamper zijn hoogtepunt volledig verstoord geweest en zou zijn leuter dan in zijn hand verschrompeld zijn.

Maar zulke openbare zedenrukkers weten meestal hun slachtoffers heel goed uit te kiezen, hun prooien moeten schrikken en dat is voor hun de ultieme kick!

De twee politieagentes bleven bij de studente nog wat kwebbelen, vroegen haar of ze eventueel slachtofferhulp moesten inschakelen om efkes te praten, dit alles waarschijnlijk om de gefilmde opnametijd vol te krijgen… Enfin wij hadden goed gelachen en vonden deze aflevering grappiger dan alle komische Gaston en Leo herhalingen en humoristische pogingen die er de laatste tijd op de televisie te zien waren.

Dinsdagochtend stond manlief onder de inloopdouche. Toen hij zich begon af te drogen, heb ik mezelf op schaamhoogte geposteerd. Hij bekeek me wat vragend: ‘Wat ben jij aan het doen?’ Ik verzekerde hem, dat als hij later eventueel tijdens een Alzheimerlight moment, met zijn broek op zijn enkels, ergens ten velde zou rond strompelen, ik dan toch tenminste zijn handeltje zou kunnen beschrijven.

Hij schaterde het uit en de waterdruppeltjes wipten van zijn machinerie. Terwijl hij zijn onderbroek omhoog hees zei hij: ‘Zo’n plezante zottekes, zoals jij, maken ze de dag van vandaag niet meer hoor!’

Sim,  27/2/2018  Costa del Silencio