BEJAARDENGYMNASTIEK

Het is twee januari en met de halve wereldbevolking wil ook ik een begin maken met alle goede voornemens. Zoals jaarlijks, neem ik mij voor om gewicht te verliezen. Vijftien jaar geleden was ik al tevreden met een gewichtsverlies van 5 kg, maar met de jaren slopen er Bourgondische leeftijdkilo’s bij. Nu staat de tellerwens al op 15 kg maar ik vrees dat men mij eerst een 3 tal weken in een kunstmatige coma zal moeten houden, wil er nog een buikspekvetrandje  verdwijnen. De moed zinkt al een beetje in mijn pantoffels, als ik aan al die oudejaarsavondrestjes cava, wijn en pralines denk, die mij vanuit de ijskast hypnotiseren.  Om niet aan de lokroep toe te geven, beslis ik om eens lekker in bad te gaan en mijn ouder wordende huid alsnog een verdiende verjongingskuur te geven.

Ooit kreeg ik van mijn vriendin een fles badschuim op basis van algen. Deze fles had al een heel geschenkparcours afgelegd. Een goed bedoeld cadeautje was bij een badloze vriendin terechtgekomen, die het op haar beurt aan een andere douchebezitster doorgegeven had en zo was die donkergroene fles uiteindelijk na veel omzwervingen bij mij terechtgekomen. Ze stond daar nu al geruime tijd ongebruikt tussen al die mooie flessen naar bloemen geurende douchegels te verstoffen. De inhoud beloofde echter verjonging, maximale hydratatie en een fluweelzachte huid. Dus heb ik de inhoud van het algenextract voor het eerst in het warme badwater gegoten. Het spul dreef in grote bellen op het water en het leek alsof de Flinterstar in mijn badkuip doormidden gebroken was en uit alle tanken zijn stookolie verloor. Niet een naar bloemen geurend schuim maar een ondefinieerbaar naar verstopte regenputjes ruikende substantie.  Ik heb me dan toch maar in het warme water laten glijden met de hoop dat de algenbagger mijn ouderwordende huid alsnog zijn beloofde faceliftboost zou geven. Het leek alsof ik mij in drijfzand onderdompelde. Het vettige goedje klotste tegen mij borsten die als eilandjes boven de groene diesel uitstaken . Terwijl ik zo in het moerasdras lag te verjongen, gingen mijn gedachten naar alle dingen die in 2017 weer op ons af zouden komen. Manlief had het oude jaar met een griepachtige hoesttoestand  uitgewuifd. Alleen op oudejaarsavond leek hij, met de nodige inname van alcohol het virus eventjes te verslaan. Vrolijk pimpelde hij de rode wijn naar binnen en verklaarde aan alle gasten die bij ons van oud naar nieuw gingen, dat hij wonderwel genezen was! In een soort black out toestand snurkte hij zich een stuk 1 januari 2017 in. Midden in de nacht moest hij plassen. Om mij niet te storen, sloop hij in het pikkedonker richting badkamer. Ik hoorde hem op de deuren meppen op zoek naar de deurklink, dan wat geschuifel in de badkamer en wat aftasten tot hij het toilet gevonden had.  Wat volgde was een enorme bonk. Ik sprong uit bed, deed het licht aan, spurtte naar de badkamer en vond manlief volledig plat op zijn rug in de badkuip liggen met alleen zijn benen breeduit over de wand bungelend. Aan één enkel bungelde zijn slaapboxer- shortje . Hij had, in het donker, de rand van het bad als de toiletpot gehouden, was wat achteruit geschoven om te plassen en was met zijn klikken en klakken in het bad gekieperd. Zijn hoofd was in een restje spoelwater gekomen en het enigste wat hij uitbracht terwijl hij over zijn haren streek was: “Trektma ieres oit kgeloef dak bloet on menne koppeb!”“Trek mij hier eens uit en ik heb geloof ik bloed aan mijn hoofd!”. Hebben jullie al eens, in jullie broek piesend van de slappe lach, een blote, niet meewerkende alcohol gemarineerde zak aardappelen van 75 kg uit een badkuip proberen te tillen? Met bijna een verschot in mijn rug, terwijl de hete urine van het lachen en het kracht zetten langs mijn benen naar beneden sijpelde, heb ik manlief dus uit ons bad getrokken en hem op het toilet gezet. Na mijn seniorengymnastiek, de plasschoonmaakbeurt van de  badkamertegels ben ik dan vol adrenaline het nieuwe jaar ingegaan. En nu lig ik hier, een dag later, in diezelfde badkuip, in zeewierwalm te dobberen.

Als er al enige verjonging van de huidcellen tot stand kwam, dan was het wel doordat ik achteraf wel een kwartier lang onder de douche de olieachtige pel van mijn lichaam heb moeten weg boenen. Het betere gymnastiekwerk kwam er nadat ik later de modderige groene rotzooirand in de badkuip moest wegschuren.

Manlief ligt ondertussen op de sofa, door slapeloze hoestnachten en na inname van volledig lamleggende hoestsiropen zijn slaaptekort bij te snurken.

Beste wensen voor 2017 en vooral een goede gezondheid!

Sim

2/1/2017