Sommige kranten-
en televisie artikelen doen me naar adem happen. Soms denk ik dat de mensheid
afglijdt naar het Neanderthalerniveau. Zo krijg je na elke peiling weer de
meest tenenkrommende ideeën van die stemmenzoekende politiekers. Zo toeterde de
communistische partij PVDA ineens het idee, dat moslimmeisjes vanaf 9 jaar toch
zonder problemen naar school zouden moeten kunnen gaan in hijab??? Waar is hun
destijds gelanceerde Karl Marx-citaat gebleven dat “Religie is de zucht van het
onderdrukte schepsel, net zoals het de geest is van een geesteloze toestand.
Het is het opium voor het volk”. Plots gooien ze hun communistische beginselen
over de haag voor het populistisch ronselen van de allochtonen-stemmen.
Je kijkt door het
raam en aan de overkant is buurman al 6 maanden in en rond zijn huis met een
ladder in de weer. Vlijtig aan het renoveren, denk je dan? Maar hoe donkerder
de herfstavonden worden, hoe meer je de overgordijnen moet dichttrekken of de
rolluiken moet neerlaten omdat je anders door al dat lichtgeflikker geen televisie
meer kan kijken of geen oog meer kan dichtdoen. Ook op klaarlichte dag wordt je
op je eigen stoep onder de voet gelopen door kerstlichtjestoeristen. De
overbuurman heeft nu in aanloop van Kerstmis en de warmste week, zijn eigen
moment van glorie. Hij liet eventjes 130.000 kerstlichtjes branden, ja hoor, wel
25.000 stuks meer dan vorig jaar. Als je eigenste manlief in juni zou zeggen, “help
je mee om de dozen kerstverlichting uit het keldertje naar buiten te zeulen” en
hij je vroeg “of je dan ook eventjes bovendien de ladder zou kunnen vasthouden,
want dat hij aan de kerstlichtjesversiering zou beginnen”, dan liet je hem toch
zo snel mogelijk in een gesloten afdeling opnemen, om aan zichzelf te werken, de
dozen met lichtjes erachteraan. Maar blijkbaar vinden wij zulke doorgedraaide
types nu normaal.
Kijk je door je
andere raam, weg van al dat geflikker, dan kijk je uit op een kantoorgebouw.
Lekker geen weekendburen, maar .. daar sta je dan misschien sinds kort ineens oog
in oog met een masturberende exhibitionistische ex voetballer. Ook flikker,
flikker maar dan in zijn blote flikker. Elke weekeind- of vakantiedag komt de
baas hier om extra te werken. Heel rustig, geen collega’s noch telefoons. Voor
het grote glasraam, truitje omhoog, broek en onderbroek op de enkels, met de
dringende documenten in de ene hand en in de andere zijn sergeant-majoor en
rukken maar. En kijken of je schrikt van zoveel harde handenarbeid. Kon toeval
zijn.. maar nadat je een tiental keren huiverig getuige kon zijn van zijn
piemeleruptie, was ook voor de buurt de maat vol. Ook hij gaat zich laten opnemen en hulp
zoeken voor zijn probleem, zal zijn familie leuk vinden…
Ik las ook in het
boek van de Antwerpse burgemeester dat een woke-roedel onze Antwerpse handjes probeert
te verketteren. Onze lekkernij zou plots niet meer van onze eeuwenoude legende
komen. Jullie weten wel. Reus Antigoon die de toegang tot de Schelde verbood en
die iedereen flinke tol liet betalen. Daar was de Romeinse soldaat Brabo het
niet mee eens en die doodde de reus, hakte zijn hand af en smeet deze in de
rivier. Daar zou de naam (H)Antwerpen van komen. Brabo staat dan ook als
standbeeld op Grote Markt en sinds de 13e eeuw prijkt de hand als
symbool van de stad op het wapenschild. Gretig ontdekte de bakkers en
chocolatiers dat men hier een toeristisch souvenirtje van kon maken. De lekkere
koekjes en chocolade Antwerpse handjes. Maar nu is er zo’n woke-psychose-kudde
die krampachtig volhoudt dat die handjes afkomstig zouden zijn van het afhakken
van Congolese handjes tijdens de kolonisatie. Ze eisen nu alsnog, een paar
eeuwen later, verontschuldigingen voor
het leed dat ze in de twee helft van de 18e eeuw zouden gehad hebben
en houden met plezier hun twee handen op om eventuele schulddotaties te kunnen
ontvangen.
Zo ondervind ik
ook zelf nog steeds treurigheid als ik aan de Romeinse overheersing van de
Belgae terugdenk. Soms sta ik stil bij de Spaanse Furie van Antwerpen in 1576
en de muitende en plunderende soldaten of bij Napoleon die hier in Antwerpen
ineens wat dokken ging uitgraven. Ik eis dus dat er een nieuwe woke-naam voor
het Bonapartedok wordt bedacht! Als ik mijn goesting niet krijg, ga ik alles
bekladden, één voor één alle standbeelden, die mij niet woke aanstaan,
neerhalen en alle Antwerpse Handjes in de Schelde gooien. Ook eis ik geldelijke genoegdoening van de
Italianen, Spanjaarden en Fransen. Laat maar komen die onterende afkoop-susidie-sommen.
Je kan het zo zot
niet bedenken of er is ‘wake up’ mee gemoeid. Alles wat de anders gekleurden en
nieuwkomers niet aanstaat, moet uit onze taal en tradities verwijderd worden. Krampachtig
zoeken ze achter elk woord of toestand een manier om de blanke autochtoon een
schuldgevoel aan te smeren omdat wij ons nog steeds niet bewust zouden zijn van
allerlei onrecht dat hen in een ver verleden ooit aangedaan werd. Kerstmarkt mag geen kerstmarkt meer heten,
maar winterfair, want de anders religieuzen zouden zich benadeeld kunnen voelen.
Blank mag men niet meer zeggen, alhoewel dat ene woord toch de lading dekt enz. De woke-obsessie, een volledig doorgeslagen zogezegde politieke
correctheid, die de brave burger in plaats van er mee om te gaan alleen nog
maar meer tegen de borst stoot!
Weken op voorhand
dat gezever over Zwarte Piet. Het is zelfs zal zover dat als iemand een foto of
tekening van Zwarte Piet durft te posten, men bij Facebook heftige woke-krampen
krijgt en men dit verwijdert. Hoe ver kan men gaan en hoe ver laten wij dit
gebeuren. Blijven wij dit pamperen als een voorbijgaande gekte?
Zo kwam er ineens
op 6 december uit het niets een ‘gefrustreerde-anders-donker gekleurde-woke-medemens’
(want men moet genderneutraal zijn en een negerin mag men zeker niet meer
zeggen, woki, woki ) die niet alleen dacht dat ze koningin was maar tevens de
nieuwe Sinterklaas. Ze liet zich Queen Nikkolah noemen, niet in het in
Vlaanderen Vlaams maar in het Engels. Waarschijnlijk om aan de kindjes duidelijk
te maken dat zij zeker niet uit Spanje gekomen was. Dat zij hier alleen kwam
opdraven om een traditioneel kinderfeest naar de Filistijnen proberen te
helpen. Terwijl de Sint en zijn helpers Zwarte of roet Pieten totaal geen kleuronderscheid maken bij het
uitdelen van cadeautjes, mikt zij alleen op anders gekleurde kleuters. Zij mocht
haar onewomanshow, na veel protest, in één van de ondertussen
diversiteitssteden brengen. Laat ons
hopen dat zij zich op 7 december terug bij de psychiatrie moet aanmelden om
zich te laten behandelen. Momenteel loopt ze nog steeds vrij rond…
Sim, 10 december
2023
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik hoor heel graag van jullie wat jullie van mijn verhaaltjes vinden ?